Ο
πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς αποκάλεσε τους εργαζομένους στην Τοπική
Αυτοδιοίκηση που αντιδρούν στο μέτρο της διαθεσιμότητας «τρομοκράτες». Τους χαρακτήρισε δε «προνομιούχους», οι οποίοι
«τρομοκρατούν γιατί χάνουν τα προνόμια τους».
Για τον κ.
Σαμαρά το δικαίωμα στην εργασία είναι προνόμιο και απείλησε μάλιστα τους
εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση πώς, «να είναι σίγουροι ότι θα το χάσουν». Θα χάσουν
δηλαδή τη δουλειά τους, θα απολυθούν. Θεωρεί προνόμιο το να μπορούν οι
εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να ζήσουν τις οικογένειες τους και να
διατηρήσουν την αξιοπρέπεια τους, όταν η άθλια τρικομματική συγκυβέρνηση έχει
καταστρέψει τα πάντα, την Υγεία, την Παιδεία, το κοινωνικό κράτος γενικότερα.
Δεν μας
προκαλούν εντύπωση οι δηλώσεις του επικεφαλής μίας κυβέρνησης υποταγής στους
ξένους τοκογλύφους-δανειστές. Του εντολοδόχου της τρόικας, που με την
μνημονιακή άκρως νεοφιλελεύθερη πολιτική την οποία ασκεί κατά γράμμα η άθλια
τρικομματική συγκυβέρνηση που εκπροσωπεί, τρομοκρατεί την Ελληνική κοινωνία, εξαθλιώνει τους Έλληνες, ξεπουλάει
τη Δημόσια περιουσία, απεμπολεί κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Δεν μας
προκαλούν εντύπωση, γιατί ο κ. Αντώνης Σαμαράς και η παρέα του έχουν όλοι λύσει
τα οικονομικά τους προβλήματα και το παίζουν «σωτήρες» στις πλάτες των μισθωτών
και των συνταξιούχων. Ο κ. Σαμαράς
δηλώνει εισόδημα 127.000 ευρώ και με τη σύζυγο του 180.000 ευρώ, έχει
οικογενειακές καταθέσεις 300.000 ευρώ, ακίνητα, μετοχές και αγροτεμάχια και
διαμένει σε οικία 477 τετραγωνικών μέτρων. Οι
δε συγκυβερνήτες του, ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος δηλώνει οικογενειακό εισόδημα
160.000 ευρώ, καταθέσεις 2,4 εκατομμυρίων ευρώ και 27 ακίνητα, ενώ ο κ.
Φώτης Κουβέλης 140.000 ευρώ εισόδημα, 10 ακίνητα και καταθέσεις 172.000 ευρώ.
Αυτοί είναι οι προνομιούχοι και τα συμφέροντα που
υπηρετούν. Αυτοί είναι που τρομοκρατούν και όχι οι εργαζόμενοι στην Τοπική
Αυτοδιοίκηση που αγωνίζονται να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους, όταν η
ανεργία έχει εκτιναχθεί στο 25% εξαιτίας της μνημονιακής πολιτικής που εφαρμόζει
η εγχώρια τρόικα. Ο αγώνας των εργαζομένων υποκινείται από το αίσθημα της
επιβίωσης. Και για το λόγο αυτό, δεν
πρόκειται να σταματήσει αν δεν υπάρξει δικαίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου